zondag 7 mei 2017

Dag 23 ; Going back home

Ik vertelde gisteren nog dat de bedden goed aanvoelen, echter hebben Daan en ik een slechte nacht.
We liggen aan de voorkant van het hotel, bij een spoorwegovergang..Wat betekent dat we de grote lamp die op het hotel schijnt bij ons dus ook binnen schijnt. Als er een trein langskomt, toetert hij even flink van te voren en de automobilisten kunnen hier blijkbaar niet normaal wegrijden en slippen en scheuren hier door de straat heen, beetje jammerrrr want het hotel is echt heel mooi.

We zijn dus gebroken en het is nog maar half 9 en we moeten nog een tijdje door. Het ontbijt is maar tot half 10 dus we moeten er echt uit.
Het ontbijt is een beetje karig, wat brood en jam en stukjes fruit. Drank is er wel genoeg. We eten wat en gaan weer terug naar de kamer.
We hoeven pas om 12 uur uit te checken en hangen een beetje rond op de kamer. De kinderen kijken tv en wij kijken nog even naar de koffers ( het gewicht) en zitten wat op Facebook enzo..

Rond half 12 houden we het wel voor gezien en checken we uit.
De rit naar MIA duurt ongeveer 40 minuten (toch korter als wat de TomTom gisteren vertelde) maar moeten vlakbij het vliegveld nog even de tank volgooien.
Dit gaat allemaal vlotjes en komen rond half 1 bij de Airport aan.
We leveren de auto in wat overigens vlot en zonder problemen gaat en lopen richting de MIA Mover, echter als we door de Car Rental Terminal lopen zien we al op de borden dat de vlucht 3 kwartier vertraging heb, we vertrekken dus pas 17.35, dat wordt dus nog lang wachten.
Ik ga even naar het toilet en hoor al best veel Nederlanders die met dezelfde vlucht mee gaan. Als ik terug kom van het toilet heeft Daan ook even vlug gepraat met wat Nederlanders.

Op naar de MIA Mover en richting de vertrekhal..eerst de koffers afgeven.
De koffers zijn allemaal net iets boven de 23 kilo dus we zullen zien hihi..
In de rij staan dezelfde Nederlanders achter ons waar Daan mee aan het praten was, ze hebben ook 2 kleine kinderen en heel de rij kletsen we over onze vakanties. Het gaat allemaal vlot en zijn zo aan de beurt. De weegschaal geeft bij 3 koffers minder aan, 1 zelfs 22 kilo. De laatste 23,5 maar hij geeft een knipoog en zegt dat het Ok is.
Daarna door naar de controle en ook dit verloopt allemaal wel vlot, in een klein kwartiertje zijn we er doorheen.

We willen nog wat eten maar weten niet precies meer of er na de controle nou nog restaurantjes waren.. we hebben de gok dus genomen en is dus fout.
Er zit niet veel bijzonders, Jayden neemt een stuk pizza en wij een muffin.
We gaan bij de Gate zitten vlakbij het raam zodat we vliegtuig aan zien komen, al gaat dat nog een paar uur duren.


Bij ons komen ook diezelfde Nederlanders weer zitten en zo praten we eigenlijk een paar uur gezellig over van alles en nog wat.
De kinderen spelen allemaal samen met hun speelgoed of doen ren wedstrijdjes en uiteraard stoeien ( daar zijn het jongens voor hey)
Is toch wel fijn als je wat kan kletsen, dan gaat de tijd ook was sneller.




We mogen half 5 boarden en om half 4 is het vliegtuig aangekomen, die moet natuurlijk nog afgetankt worden en schoongemaakt worden.
Maar rond kwart voor 5 mogen we dan toch gaan boarden.
We zitten bijna achterin, rij 45 en zitten gelukkig weer allemaal bij elkaar in het midden.
Achter ons komt ook een Nederlands stel zitten en hoorde ze al roepen dat de kinderen niet naast elkaar mogen zitten maar ver uit elkaar ( toen had ik al zoiets van ...Ok als dit maar een goeie vlucht wordt hihi)

We vertrekken gewoon netjes op tijd en de vlucht zou 8 uur en 3 kwartier duren.
De vlucht is op zich prima verlopen, wat turbulentie over de oceaan..
We wilden gaan slapen maar alleen Jayden heeft lang geslapen, wel 4 uur. Damian maar een uurtje en Daan lukt het gewoon om zn ogen dicht te doen en een beetje te relaxen. En ik... ik heb een ventje achter me die niet normaal op zijn touchscreen kan swipen/drukken. Hij zit een spel te doen maar drukt op het screen alsof zijn leven er vanaf hangt...zoooo irritant en die moeder doet gewoon mee. Dan kan je wel zien dat iedereen anders is, wij waarschuwen als ze te luidruchtig zijn of met hun voeten tegen de voorgangers stoel drukken maar andere hebben er gewoon maling aan.
Anyway niet geslapen dus.. ik heb 2 films gekeken die ik in de bios wilde zien dus dat komt nu goed uit.
De kinderen hebben een kindermenu, gebakken aardappels met kipnuggets. Damian eet het wel maar Jayden wil pasta dus Daan zegt dat hij dan straks zijn pasta wel mag. Daan eet het kindermenu op.
Het eten is zoals gewoonlijk Chicken or Pasta, alleen wij hebben de keus uit Chicken or Chicken..dat is het nadeel van achterin zitten dan heb je eigenlijk geen keus meer. Dus Jayden wilde niks meer eten al had hij de chicken ook wel kunnen eten.
Enfijn, iets voor half 9 landen we op DUS en als we uitstappen lopen we gelijk naar de paspoort controle, dit gaat allemaal een beetje vreemd want elke keer als er iemand met een rolstoel is wordt die ervoor gezet, bij ons dus ook dus we zijn een rij ernaast gaan staan, fout dus want de mensen die allemaal achter ons stonden, zo'n stuk of 7 die zijn daar blijven staan en gingen allemaal voor. Bij ons in de rij werd gewoon weer een rolstoel neergezet en moesten we weer wachten, dit ging nog wel even duren. Naderhand komt er aan de rechterkant weer een rolstoel en mensen worden nu boos, maar gelukkig zijn wij aan de beurt en zijn we eindelijk door.
Bij de koffers aangekomen zien we al gelijk 2 koffers maar op de andere 2 moeten we toch even wachten. Na een 20 minuten hebben we de koffers en kunnen we richting de Shuttle Service, dit is nog geen 5 minuten lopen.
We zien ook het Nederlandse stel nog en wensen elkaar nog een goeie reis terug naar huis.
Bij de Shuttle Service aangekomen hoeven we nog geen 10 minuten te wachten en brengt de taxichauffeur ons naar het hotel waar de auto staat. Deze chauffeur rijd wel gewoon een normale snelheid haha, is toch wel prettiger kan ik je zeggen.

Daan loopt gelijk naar de auto om te kijken of hij start...en hij start in 1x :-)
Scheelt weer aanduwen haha, mijn vader zei gisteren nog wacht even met inladen, want als je moet duwen ken je dat beter zonder de koffers doen haha.
Nou alles gaat gewoon prima, we moeten even proppen want we hebben er natuurlijk een extra koffer bij, maar het past.
Damian in het midden en een koffer ernaast..

 
Onderweg zijn de kinderen strontvervelend, zo vervelend dat Daan gestopt is bij een tankstation en de koffer in het midden heeft geplaatst... en nu Zennnn, wat een rust haha.
We merken onderweg wel dat we toch wel moe worden en zeg al tegen Daan dat ik niet weet of ik dit nu nog tot half 9 vanavond volhou..
De kinderen liggen ondertussen alweer knock out..
Na 2 uurtjes komen we eindelijk in Dordrecht aan


en eenmaal thuis komen de katten ons gelijk begroeten. Die missen we toch altijd weer, en de katten ons ook want ze zijn niet bij ons weg te slaan hihi.

We zijn net een kwartiertje thuis en mijn schoonvader staat aan de deur met een bos bloemen, hij verwachtte niet dat we er al waren. Hij was hier al geweest maar kon geen vaas vinden, die is hij maar even gaan kopen maar ondertussen zijn wij dus thuisgekomen. Even lekker gekletst en daarna zijn we op pad gegaan..richting het winkelcentrum om wat boodschapjes te doen, naar mn schoonmoeder want die is werken. En daarna nog even naar mijn ouders, maar de vermoeidheid slaat echt goed toe en zegt tegen Daan dat ik toch echt even gaat liggen. Dit vind Daan ook een goed idee dus toch thuis even 2 uurtjes gaan liggen..
Tja de jetlag heh...it Always kicks in :-)

We hebben nog een weekendje om bij te komen en maandag gaat echt het normale leventje weer beginnen, kids weer naar school en wij weer aan het werk.
We hebben echt een Top vakantie gehad, veel gezien en erg mooi weer gehad.

Ik wil alle volgers nog enorm bedanken voor alle reacties die we hebben gekregen op ons blog, echt super leuk om al die reacties te lezen! TOP!!

Tot de volgende reis maar weer...

7 opmerkingen:

  1. Tja, zo'n vlucht moet je net mazzel hebben met je voor- of achterburen ;-) Gelukkig ging alles redelijk voorspoedig. Welkom thuis en sterkte met de jetlag en het weer werken. En bedankt voor de leuke blog! Heb echt genoten van de uitgebreide verslagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo weer veilig thuis.
    En wat hebben jullie heerlijk genoten van de vakantie en wij van het leuke blog.
    Groetjes en hoop snel op een volgend blog😉

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jammer dat het alweer achter de rufpg is, maar jullie hebben een supervakantie gehad! Super leuk blog, thanks daarvoor! Succes met de jetlag, valt zeker niet mee! Tot de vilgende keer!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer weer thuis en hopelijk beetje bij kunnen tanken dit weekend!
    Was leuk om mee te lezen en jullie hebben super veel gedaan. Op naar een volgende keer!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik hoor vaak : " Oo onze vlucht hebben we hopelijk toch wel eigen schermpjes ? " maar voor mij hoeft het niet. Zo irritant dat getik de hele tijd tegen de achterkant van je stoel, en dan nog, ik slaap altijd de hele heen- en terugvlucht. Bij de nieuwe toestellen van United zitten geen schermpjes in de stoelen, daar gaat alles via je smpartphone en/of tablet, echt een uitkomst !!!

    Jammer maar helaas zit de reis voor jullie erop, leuk dat we hebben kunnen meegenieten en natuurlijk ook onze 'chatcontacten' tussendoor. Ik hoop dat jullie in september/oktober ook zo met ons gaan/kunnen meegenieten ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind het ook altijd weer een beproeving, die vlucht. En als je dan ook nog medepassagiers treft die zich niet fatsoenlijk kunnen gedragen, pfff...
    Maar wat hebben jullie een mooie vakantie gehad zeg, geweldig! Ik heb enorm genoten van jullie blog, dank je wel daarvoor. Tot blogs 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het vliegen is vaak even doorbijten, maar dan kom je ook wel op een heerlijke plek om vakantie te vieren. Volgens mij kunnen jullie terug kijken op een heerlijke periode met elkaar. Ik vond het erg leuk om jullie te volgen. Dank voor het mee lezen en alle energie die je in het blog gestoken hebt. Want dat is toch een aardige klus, elke keer. Nu weer in het gewone ritme komen en zo lang mogelijk proberen na te genieten! Groetjes Christa

    BeantwoordenVerwijderen